پیام نوروزی سازمان جوانان پان ایرانیست

به نام خداوند جان و خرد

پاینده ایران

نوروز فرخنده بر همه ایرانیان شاد و همایون باد. دفترِسالی کهن گشت و به فرجام آمد و سالی نو با دفتری تازه رخ برگشود. آن دفتر پار و پارینه که برگی از کارنامه سترگ زندگی ما ایرانیان است، روزگار بنا به سنت دیرین به بایگان سپرد. باشد که سمت و سوی و خط و ربط خطوط و عبارات آن دفتر و دفترهای دیگر انکشاف بهروزی و سعادت ملی باشد.

در آغاز این سنت همیشه نو به روان رفتگان و در گذشتگان و نیاکانمان درود و آفرین می‌فرستیم. همچنین روان بزرگانی که چراغ دانش و بینش و ادب و فرهنگ بر فراراه حیات این سرزمین برافروختند و برای روشنی جان‌ها کوشیدند و همه آن کسانی که بهر پاسداری و پایداری این سرزمین جان فدا کردند، می‌ستاییم. می‌ستاییم همه آن کسانی که پاسدار این مرز و بوم کهنند و آبادی و سرافرازیش می‌جویند.

ما نیز مانند دیگر فرزندان این میهن در پای سفره‌های خود می‌نشینیم و آرزومندیم در کانون گرم خانواده‌ها، مهر چهر بگشاید و شادی روی بنماید. صدای خنده و شادی، رقص و سرود و آواز همه به ادب و آیین بر روی ورخسارِدر و دیوار و کوی و برزن و خانه و کاشانه‌ها فرو ریزد و شهر را به آغوش کشد و کینه و خشم و دشمنی و آز و حسد در این دیار به تعلیم و تربیت و در پرتو فروغ خرد بازارش بشکند.

چشمه‌ها جوشان، آب‌ها روان، کشت و زرع و رمه هایِ یله، فراوان و چرخ‌های صنعت با قدرت و پرشتاب و تولید پر رونق باد! برارباب خرد و اهل دانش پوشیده نیست که همه این آرزو‌ها میوه گوارای سرزمین و دیاریست که در آن امور ملی بر سازوکار و سامانی درست و بنیانی صحیح استوار باشد.

با توجه به اینکه تمدن ما پریشیده و مضمحل شده و انکشاف درونی به سمت و سوی موصوف ندارد، با همه تلاشهایی که از طلیعه مشروطه به عمل آمده، کماکان تا رسیدن به حاکمیت ملت و حکومت قانون و جامعه پیش رفته فاصله‌ای معنا دار- که به برزخی ژرف می‌ماند – وجود دارد. با عنایت به بحرانهای موجود، در این دریای مواجِ نشدن‌ها، در قلمرو دشواریاب، یک جزیره امکان چونان جای پایی برای عمل بر پایه مقتضیات منافع ملی می‌بایست فراهم شود.

ما براین باوریم زیربنای فکری این جزیره‌ی امکان، باور به حق حاکمیت ملیست و تمام قوای فکری و عملی باید مصروف تثبیت و تحقق این مفهوم شود. شرط اصلاح نیز تکیه بر همین نقطه بنیادین است که چون یاخته‌ای بنیادین به کل پیکر آینده صورت بخشد. وجود یک حکومت مقتدر ملیِ مقید به قانون که خود را ابتدای یک نظام رو به تکامل در راستای رسیدن به جامعه‌ای پیشرفته و دموکراتیک بداند، در شرایطی که هر نوع کاهش اقتدار به بحران آزادی مبدل می‌شود، ضرورت است.

حاکمیت فعلی با بد‌ترین سامان ممکن حاصل انکشاف ایده ایست که در برابر چرخش تاریخی مشروطه قرار گرفته و از این جهت نه تنها نتوانسته است بر بحرانهای ناشی از اضمحلال تمدنی ما غلبه کند بلکه از شناخت آن نیز عاجز مانده و خود مبدل به عامل مشدد بحرانهای متکثر شده است.

بیان این نکات نه از باب مخالفت‌های مرسوم سیاسی یا رقابت بر سر کرسی‌ها، بلکه بیان آن ضرورتیست که در غفلت از آن، کرسی‌ای وجود نخواهد داشت تا رقابتی بر سر آن شکل بگیرد.

شکل گیری نیرویی که بتواند در مسیر این ایده، امکان حرکت اجتماعی و سیاسی را تدوین و تحقق ببخشد با همه سختی‌هایی که به محال شانه می‌زند، دستور العملِ کاریِ سال و سالهای پیش روست.

در پایان، طبق سنت والای قدردانی، سپاسگزاری می‌کنیم از همه کسانی که در سال گذشته با کار و تلاش فکری و بدنی خود در زندگی ملی مفید بودند. سپاسگزاریم از کشاورز ایرانی که با همه ناملایمات زمین را‌‌ رها نکرد و ما روزی و غذای خود را مدیون آنهاییم؛ اگر چه کماکان محصولش به ثمن بخس خریداری و در پی بی‌مهری مسولان سطح کیفیت زندگی‌اش بطور شرم آوری پایین است ؛از دامداران و دامپروارن و چوپانان که از فراهم کنندگان غذای ما هستند؛ از ‌کارمندان و کارگران، از صنعت‌گران و تولید‌کنندگان و کارآفرینان و کارفرمایان که موجب توسعه کشور و رونق کار و زندگی‌اند، اگر چه همه آن‌ها سختی‌های طاقت فرسایی را تحمل می‌کنند. از معلمان و دانشجویان و دانش‌آموزان و هنرمندان و نویسندگان و استادان و اهل قلم و از همه کسانی که در تامین امنیت و آسایش میهن می‌کوشند، از وکلا و پزشکان و… و همه ارباب حرف و صنوف و مادران عزیز که نسل آینده را در آغوش خود پرورش می‌دهند؛ سپاسگزاریم.

و پهنه‌هایی از ایرانشهر از جمله عراق (دل ایرانشهر) در بحران و آشوب و آتش می‌سوزد، برای همه سرزمین‌های ایرانی آرزوی صلح و آرامش داریم. به امید پیروزی نیروهای سپید و اهورایی در پرتوِ فروغِ خردِ تابیده از خورشیدِ ظلمت سوزِ فرهنگِ ایرانشهر، بر موج سیاه تحجر و جهل و بنیادگرایی و حرکت در مسیر اتحاد و پیوند سرزمین‌های ایرانی و تشکیل اتحادیه‌ای از فرزندان ایرانزمین در مسیر عظمت و شکوه، نوروز و سال نو بر همه هموطنان خجسته و همایون باد.

 

سازمان جوانان حزب پان ایرانیست

۲۹ اسفندماه ۹۳ خورشیدی – تهران