جدایی بحرین و نقش حزب پان ایرانیست : خدمت یا خیانت؟

موضوع جدایی بحرین از ایران در سال 1349 آخرین بخش غم انگیز از تاریخ تجزیه ایران زمین از 200 سال پیش تا کنون است. آن دوره در فضای سیاسی کشور موافقان و مخالفانی در این باره وجود داشت؛ البته مخالفین جدایی بحرین در بین سیاسیون بسیار اندک و بیشتر به افراد حزب پان ایرانیست محدود بود. حزب پان ایرانیست در دوره 22 مجلس شورای ملی دارای 5 نماینده بود و مخالفت آنها در این باره از سوی برخی افراد در سالیان گذشته مورد تشکیک واقع شده است که مهمترین آنها کتاب “پنجاه سال تاریخ با پان ایرانیستها” نوشته دکتر ناصر انقطاع می باشد. این کتاب در واقع سرچشمه بیشتر سخنانی است که پیرامون مخالفت گروه پارلمانی پان ایرانیست و لیدر آن محسن پزشکپور با جدایی بحرین و استیضاح دولت امیر عباس هویدا بیان می شود. این نوشته به پژوهش و بررسی این رخداد مهم تاریخ معاصر ایران می پردازد.

بیشتر بخوانید

پدر یا ناپدری؟!

در مراسم افتتاحیه آزاد راه تهران – پردیس که با حضور رییس جمهور انجام گرفت ،چندین بار از وزیر سابق راه به عنوان ” پدر راه های ایران ” نام برده شد (1). این عنوان پرمغز که به استاد احمد حامی – نخستین مهندس راه و ساختمان ایران – تعلق دارد ، در حالی طی یک مراسم به حمید بهبهانی نسبت داده شد که هرگز اشاره ای به جهت تقدیر یا یادبود به این استاد راستین نرفت . گویا این سنت نکوهیده و ناپسند دولتمردان امروزین ماست که ارج نهادن به عملكرد خود را با بی اعتنایی به خدمات مفید و سودمند پیشینیان که چه بسا پایه گذار و زمینه ساز بنیان های اساسی در شاخه های مختلف صنعت – تجارت – اقتصاد – تکنولوژی و علم در این سرزمین کهن بوده اند ، مطرح می سازند .

بیشتر بخوانید

به نام ملت “فرمانروای دربند”

مجلس یعنی آن “منارجنبان ناطق”را ببینید که هرچه آن منارجنبان تاریخی، تاریخ مند و منظم وبه آیین و به هنراست، این منارجنبان ،تاریخ ستیز و بی هنر است.به فریادی و به امرونهی چنان می لرزد و از جای می رود که به رقص می ماند و ضربش به اراده فرمانروا تنظیم می شود اما نه “فرمانروای دربند”که “ملت “باشد.ما می خواهیم فرمانروای حقیقی به مسند نشیند و صدایش در مجلس شنیده شود!

بیشتر بخوانید