به نام مردم، به کام فرماندهان بی کفایت

آرش کیخسروی
ARASHطرح جدید پلیس تهران را حتماً شنیده و یا خوانده‌اید، حسین ساجدی نیا رییس پلیس پایتخت،۳۰ فروردین امسال در مراسم آغاز بکار گشت نامحسوس پلیس امنیت اخلاقی گفته است پلیس از حدود دو سال پیش اقدام به رصد ناهنجاری‌ها کرده و به این نتیجه رسیده که برخورد با کشف حجاب در خودروها جز چهار محور اصلی مطالبات مردم از پلیس است. ساجدی نیا با بیان سه محور دیگر از درخواست‌های مردمی از فعالیت بیش از هفت هزار نیروی زن و مرد خبر داده که قرار است در صورت مشاهده مواردی همچون کشف حجاب در ماشین موضوع را از طریق پیامک به مرکز پلیس امنیت اخلاقی اطلاع دهند تا اقدامات لازم صورت پذیرد.
به نظرم همین اظهارنظر ساجدی نیا کافی است تا بگوییم، وضعیت نیروی انتظامی کشورمان باوجود چنین فرماندهانی آن‌ هم با این سطح از دغدغه خاطرها، بسامان نیست. به‌عنوان یکی از همین مردم مطمئن هستم که مطالبه اصلی اکثریت ما مردم از پلیس، برخورد با کشف حجاب نبوده و نخواهد بود و گزارش تنظیم شده برای رییس پلیس تهران بر خلاف واقعتنظیم‌شده است. نمی‌دانم چرا فرماندهان پلیس ایران به‌رغم آنکه می‌بینند برخوردهای سطحی و برنامه‌های بی محتوایشان حداقل درباره موضوع پوشش بانوان از این طریقی که درپیش گرفته‌اند، پاسخگو نیست هنوز هم اصرار دارند که نیروهای خدوم پلیس را که می‌باید حافظ جان و مال و ناموس مردم باشند – که البته در موارد بسیاری هم هستند- را در مقابل دختران و بانوان قرار دهد و بجای آرامش، آرامش زدایی کند و دغدغه بیافزاید و ناامنی روحی بیاورد.
حیف است که بودجه کشور بجای آنکه برای ایفای وظایف و مسئولیت های اصلی و حیاتی نیروی انتظامی هزینه شود به چنین مسائل بی‌اهمیتی اختصاص پیدا کند.

 

در این سی و اند سالی که از اجباری شدن حجاب در کشورمان می‌گذرد نتیجه آن شد که برای جمع کثیری از بانوان جامعه ایرانی که به‌حق باوری به پوشش اجباری نداشته و ندارند، پرونده‌سازی شد و بر اساس یک قانون ناعادلانه بدین سان محاکمه و محکوم شدند و چه انگ‌هایی که نصیبشان نشد. می دانم نمایندگان مجلس شورا که قرار است وظیفه دیده‌بانی از حقوق مردم را هم بر عهده داشته باشند از این شناخت و توانایی برخوردار نمی‌باشند و یا فاقد شجاعت لازم هستند تا مانع این‌گونه اقدام‌ها و برنامه‌های سلیقه‌ای شوند و طرحی برای آزادی پوشش بانوان ارائه و تصویب کنند، بنابراین حداقل انتظاری که از فرماندهان نیروی انتظامی‌مان می‌رود این است که برای توجیه اقدام‌های نمایشی و بی ثمر خود به آمار نادرست روی نیاورده و اگر می‌خواهند اوقات گران‌بهای نیروهای عزیز و جان بر کف پلیس را که اکثراً درگیر تأمین معاش روزانه خود هستند صرف امور بیهوده کنند از مردم مایه نگذارند.
اقبالی که به این فرماندهان گرامی روی آورده این است که عملکردشان ارزیابی نمی‌شود و می‌توانند بودجه ملت را این‌گونه به دور از نظارت و بازرسی شایسته به هدر دهند. امیدوارم در رویه‌ی خود تجدیدنظر کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *