آسيب‌هاي جزيره مصنوعي ترکمنستان بر اکوسيستم درياي مازندران

ساخت جزيره مصنوعي توسط ترکمنستان در درياي مازندران کارشناسان محيط زيست را نگران کرده است. به گزارش خبرگزاري ميراث فرهنگي؛ به عقيده آنها ساخت اين جزيره مي تواند صدمات جبران ناپذيري به اکوسيستم دريايي اين منطقه وارد کند. بر هم خوردن رسوبات چندهزار ساله بستر دريا و فاضلاب توليد شده از طرف اين جزيره فقط بخشي از اين نگراني‌ها است.

طرح اوليه جزيره مصنوعي ترکمنستان
ساخت جزيره مصنوعي توسط ترکمنستان در درياي مازندران کارشناسان محيط زيست را نگران کرده است. عضو هيات علمي دانشگاه تهران گفت: موجودات دريايي به شدت تحت تاثير اختلالات ايجاد شده در اثر جزيره سازي قرار مي‌گيرند که اين موضوع، مي تواند آسيب‌هاي جدي را به آنها وارد سازد.
حسن رحيميان دکتراي اکولوژي آبزيان درباره ساخت جزيره مصنوعي ترکمنستان در نزديکي مرزهاي آبي ايران در درياي مازندران به CHN گفت: در عين حال که اطلاعات چنداني از اين طرح در دست نيست اما به طور عام درباره طرح هاي جزيره سازي در حاشيه درياها مشکلاتي وجود دارد که بايد به آنها توجه کرد. نخست اينکه در رسوباتي که طي هزاران سال در بستر دريا جمع شده به هم خوردگي ايجاد مي کنند؛ چرا که اجراي اين طرح ها باعث ورود مواد زائد بسياري به دريا از فلزات سنگين گرفته تا آلودگي هاي نفتي که طي هزاران سال در بستر دريا خوابيده اند مي شود.
او در ادامه گفت: موادي که براي خاکريزي و ساخت جزيره ها وارد محيط مي شوند، کدورت آب را بالا برده و بسته به محلي که مي سازند مي توانند در جريان هاي آب هاي دريايي اختلال ايجاد کنند. اين عضو هيات علمي دانشگاه با اشاره به اينکه ايجاد چنين شرايطي به ويژه براي صافي خوارها بحران هاي جدي فراهم خواهد کرد گفت: موجودات درياها مخصوصا آنهايي که محل توليد مثل و مهاجرتشان باشد در کوتاه مدت اثرگذار خواهد بود و بر آنهايي که صافي خوار هستند اثرات منفي خواهد گذاشت. ضمن اينکه گل و لاي وارد آبشش ماهي ها شده و آمادگي ابتلاي آنها به انواع عفونت ها را بالا خواهد برد.
رحيميان يادآوري کرد که امروزه ديگر روش هاي نوين علمي تر و کم آسيب تر به محيط زيست مانند ساخت جزاير ساحلي جايگزين جزيره سازي شده و به جاي ايجاد جزيره در آب و خشک کردن بخش هايي از دريا، آب را به ساحل هدايت مي کنند که اين به مراتب بهتر بوده و باعث افزايش توليد در محيط مي شود.

پيشروي مرزي
او در ادامه گفت: مرزهاي سرزميني کشورها بر اساس آخرين خشکي هاي متعلق به کشور در دريا حساب مي شود و هنگامي که کشوري جزيره ايجاد مي کند يعني 12 مايل پيشروي مي کند و اين مسئله با توجه به منابع نفتي که در دریای مازندران به عنوان بزرگترين درياچه جهان وجود دارد کمي شائبه سياسي بودن و توسعه طلبي مرزي ترکمنستان را به ذهن متبادر مي کند.

اکوسيستم بسته درياي مازندران
يک پژوهشگر محيط زيست معتقد است که جزيره سازي در دريا افزايش احتمال ريسک خطرات محيط زيست را در پي خواهد داشت که اين مسئله مي تواند بر اکوسيستم بسته درياي مازندران بسيار بيش از درياي جنوب اثرات منفي بر جاي گذارد؛ چرا که در درياي آزاد درصد خطر مقداري پايين تر است ولي در اکوسيستم بسته این دریاچه ، هر فعاليتي که توسط کشورهاي حاشيه انجام شود مي تواند براي همه مشکل آفرين باشد.
مزدک دربيکي عضو هيات علمي دانشگاه در توضيح اين نگرش به CHN گفت: هرچند هنوز اطلاعات چنداني درباره مشخصات اين پروژه در دست نيست و نمي توان به صراحت درباره مخاطرات آن نظر داد ولي اساسا احداث پروژه هاي خيلي بزرگ مي تواند محيط زيست درياي مازندران را تحت تاثير پيامدهاي منفي بيشتري قرار دهد. او همچنين درباره مشکلات پروژه هايي از اين دست گفت: اينکه آب مصرفي اين جزاير از کجا تامين مي شود بسيار مهم است؛ چرا که دستگاه هاي آب شيرين کن مشکلات محيط زيستي زيادي دارند . همچنين سيستم فاضلاب اين مجموعه به چه شکلي خواهد بود.
اين دکتراي محيط زيست در ادامه يادآوري کرد که که بايد ديد اهرم هاي نظارت بين المللي مانند “کنوانسيون تهران” و برنامه هاي مرتبط با درياي مازندران تا چه اندازه بر اجراي اين پروژه نظارت خواهند داشت.

سایت ایراس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *