بان کی مون به مقام های جمهوری اسلامی: رهبران مخالفان و زندانیان سیاسی را آزاد کنید

بان کی مون به مقام های جمهوری اسلامی: رهبران مخالفان و زندانیان سیاسی را آزاد کنید

 

 

 

بان کی مون دبیر کل سازمان ملل در دیدارهای خود با مقام های حکومتی در ایران، خواستار آزادی زندانیان سیاسی و رهبران جنبش سبز شده و همزمان درخواست رسمی او برای دیدار با میرحسین موسوی و سید محمد خاتمی در سفر جاری نیز به مسئولان کشور اعلام شده است.

 

 

به گزارش کلمه، ساعتی پیش مرکز خبری سازمان ملل گزارش داد که بان کی مون در دیدارهای رسمی خود در تهران، به حکومت اصرار کرده که رهبران مخالف دولت، فعالان حقوق بشر، روزنامه نگاران و فعالان اجتماعی را آزاد کنند تا زمینه ساز آزادی بیان و گفت و گو در فضایی باز قرار گیرد.

همچنین بر اساس اخباری که در اختیار کلمه قرار گرفته است، دبیر کل سازمان ملل خواستار دیدار با میرحسین موسوی و سیدمحمد خاتمی در مدت اقامتش در تهران شده و این موضوع را در آستانه سفر به ایران، به مقام های جمهوری اسلامی اعلام کرده است.

گاردین هم روز گذشته گزارش داده بود که سخنگوی دبیرکل سازمان ملل پیش از سفر بان کی مون به کشورمان، در گفت و گو با رسانه ها با توجه به درخواست های گسترده از سوی ایرانیان برای دیدار با میرحسین موسوی گفته بود: وی حتما نگرانی های جامعه جهانی را منتقل خواهد کرد. من می توانم اطمینان بدهم که دبیرکل کاملا تمایل دارد تا درمورد حقوق بشر با حاکمان ایران از جمله بالاترین آنها مباحثه و گفت و گو کند.

رهبران مخالفان، مدافعان حقوق بشر، روزنامه نگاران و فعالان اجتماعی را آزاد و شرایط آزادی بیان را مهیا کنید

دبیر کل سازمان ملل متحد، بان کی مون، در سخنرانی خود در دانشکده ارتباطات وزارت خارجه گفت: بسیاری از چالش های حقوق بشری در ایران باقی مانده است.

وی با اشاره به انتخابات پیش روی ریاست جمهوری، همچنین ابراز داشت: این امر که صدای مردم در انتخابات سال آینده ریاست جمهوری شنیده شود به طور ویژه دارای اهمیت است.

بان کی مون اضافه کرد: به همین دلیل وی در طول دیدارش به حکومت اصرار کرده بود که رهبران مخالفان دولت، مدافعان حقوق بشر، روزنامه نگاران و فعالان اجتماعی را آزاد کنند، تا شرایط آزادی بیان و مباحثه در فضای باز را مهیا کنند.

دبیرکل سازمان ملل بر همراهی دو سازمان ملل و جنبش عدم تعهد در زمینه توجه به چالش های مردم کشورشان تاکید کرد و گفت: امروز، سازمان ملل و جنبش عدم تعهد با چالش اساسی پاسخ به آرمان های مردمشان مواجه هستند.

وی افزود: من دو مسیر برای برخاستن این چالش می بینم؛ جلوگیری برای کمک به مواجهه با آرمان های سیاسی اجتماعی جامعه، و تداوم برای کمک به پاسخگویی به چالش های توسعه ای.

بان کی مون آرمان های محکم برای آزادی در ملت ها را مورد تاکید قرار داد و گفت آزادی برای مشارکت، آزادی برای شنیده شدن صدای افراد، و آزادی حق انتخاب حکومت.

وی تصریح کرد: در برخی مکان ها این امر، گذار و آغاز جدید را باعث شده است، ولی در برخی نقاط دیگر، ما سرکوب و حذف را می بینیم. به همین دلیل است که من مصرانه از رهبران جهان خواسته ام تا به صورت جدی و با متمایلانه به فرجام خواهی مردم برای عدالت، حقوق بشر و کرامت انسانی گوش فرا دهند.

بان کی مون همچنین در بخشی از سخنانش در مورد حقوق بشر با اشاره به حوادث سوریه هشدار داد که بحران در سوریه با تظاهرات صلح آمیز آغاز شد که با فشار ظالمانه جواب داده شد.

وی اضافه کرد که هم اکنون ما با خطر وحشتناک جنگ بلندمدت انسانی روبه رو هستیم که در حال نابودی جامعه سوریه است. وی گفت: آنهایی که سلاح به طرفهای درگیر در سوریه می فرستند در این نکبت و جفا مشارکت دارند. شرایط با خون و جان بیش از ۱۸۰۰۰ نفر از مردم حل نخواهد شد. بیش از این نباید بمب و گلوله به کار گرفته شود.

بان کی مون درخواست کرد دیدار با موسوی و خاتمی را در برنامه های سفر سه روزه وی به تهران قرار دهند

بر اساس گزارش های در اختیار کلمه، بان کی مون ضمن اعلام درخواست خود برای دیدار با موسوی و خاتمی به مقام های ایرانی، از آنها خواسته است دیدار با موسوی و خاتمی را در برنامه های سفر سه روزه وی به تهران قرار دهند.

ملاقات با مسئولان سابق یک کشور، از جمله مواردی است که در عرف دیپلماتیک، متعارف ارزیابی می شود و به ندرت کشوری، جز دیکتاتوری های اقتدارگرا و انحصارطلب، مسئولان سابق رژیم خود را از دیدار با میهمانان دیپلماتیک منع می کند؛ چه رسد به اینکه آنها را در حصر خانگی و بایکوت رسانه ای قرار دهد.

رسانه های منتقد حکومت هم درخواست های متعددی را از سوی شورای هماهنگی راه سبز امید، خانواده های زندانیان سیاسی، فعالان مدنی و همچنین گروه های مختلف شهروندان خطاب به دبیرکل سازمان ملل منعکس کرده اند که در آنها موضوع دیدار بان کی مون با رهبران جنبش سبز و نیز پیگیری وضعیت زندانیان سیاسی مطرح شده است.

همچنین بیش از ۱۰ هزار نفر از شهروندان هم ظرف یک شبانه روز با امضای نامه ای خطاب به بان کی مون در سایتی که کلمه به این منظور مهیا کرده بود، خواستار ملاقات او با رهبران بی گناه جنبش سبز و اعتراض وی به نقض حقوق بشر در ایران شده بودند.

اکنون بان کی مون این موضوع را مطرح کرده و نوبت مقام های حکومتی است که به درخواست دبیر کل سازمان ملل پاسخ دهند. آیا آنها طبق ادعاهای بی پایان خود مبنی بر وجود آزادی بی نظیر در ایران عمل خواهند کرد و به بان کی مون اجازه خواهند داد با رهبر جنبش سبز که به تازگی از بیمارستان مرخص شده و در بازداشت خانگی است، و همچنین با رئیس جمهور اصلاح طلب سابق که در بایکوت رسانه ای و آماج فشارها و تهدیدهای شدید سیاسی است، دیدار و گفت و گو کند؟ یا آنکه بار دیگر، با پاسخ منفی به این درخواست، بی آبرویی دیگری را برای حاکمیت اقتدارگرا و مردم گریز به بار خواهند آورد؟ پاسخ این سوال به زودی مشخص خواهد شد.

 

ترجمه خام سخنرانی بانکی مون ۹ شهریور در دانشکده روابط بین‌الملل تهران را در ادامه بخوانید: 

فکر می‌کنیم که در این برهه تاریخی‌ حساس برای سرنوشت کشورمان، بسیار مهم است که محتویات عینی سخنرانی دبیر کل سازمان ملل حاوی پیام جامعه بین‌الملل و خطاب به اساتید و جوانان کشور، به دست همه برسد تا همه مردم از آن آگاهی‌ داشته باشند. لطفا تا میتوانید به اشتراک بگذارید و برای دوستان و آشنایان خود نقل قول کنید. آگاهی‌ حق تک تک ایرانیان است.

***

برای من لذت بخش است که فرصتی دارم تا خطاب به گروهی از اساتید برجسته و به خصوص جوانان سخنرانی کنم.

فکر می‌کردم اکثر مخاطبین جوانان هستند اما اکنون متوجه شدم که ترکیبی‌ از محققین برجسته میباشند.

به عنوان مدیر کل سازمان ملل همواره برای گروها‌ی مختلفی‌ سخنرانی کرده ام. میدانید سخنرانی‌ برای کدام گروه از مردم سختر است؟ برای اساتید. من چه میتوانم به اساتیدی که آموزش میدهند بگویم؟ من از اساتید آموزش گرفته‌ام و یاد گیری کرده ام.

بنابرین شما اساتید برجسته در جنبه‌های مختلف مطالعاتی هستید و من واقعاً امیدوارم که این فرصت کوتاه به ما امکان پرداختن به مسائل مربوط به نگرانی‌های مشترک و منافع مشترک نسل جوان آینده را بدهد ، خصوصأٔ از آنجا که شما در مرحله مهم گذار به سمت دموکراسی بیشتر و توسعه اجتماعی و اقتصادی هستید و در عین حال باید با چالش‌های زیادی رو در رویی کنید.

اساساً قصد این است – معمولا من هر کجا را و هر کشوری را که باز دید می‌کنم، با رؤسای جمهور، نخست وزیران و وزرای امور خارجه ملاقات می‌کنم، بنابرین موضوعات بحث کمابیش ثابت هستند. ما همیشه در مورد صلح بین‌الملل، درگیری‌های منطقهٔ‌ای یا موارد مربوط به توسعه یا حقوق بشر گفتگو می‌کنیم. اما با آنها کمابیش مواضع ثابتی را دارم و آنها نیز مواضع ثابت خودشان را میگیرند. ولی‌ (اینجا) می‌خواهم به ایده‌های خوب و الهام بخشی از جوانان و برخی‌ اساتید که از دیدگاه‌های فنی‌ خوبی‌ برخوردار هستند، برای سازمان ملل، دولت ایران و مردم که میتوانند با یکدیگر همکاری کنند، دست یابی‌ پیدا کنم.

همانطور که میدانید این اولین بار است که به عنوان مدیر کل سازمان ملل از ایران بازدید می‌کنم. این فرصت بزرگی‌ برای من است که در اجلاس کشور‌های غیر متعهد شرکت کنم . این فرصت خوبی‌ برای رهبران خواهد بود تا تصویر سیاسی خود را در جمعه بین‌الملل ارتقا‌ٔ بدهند و همچنین مدیریت متعادل و سازنده خود را در جامعه بین‌الملل نشان دهند.

من واقعا می‌خواستم با شما در مورد مسیرتان به عنوان یک کشور ، مکان شما در خانواده ملت‌ها و پتانسیل شما برای آینده صحبت کنم، چرا که به آینده این کشور ایمان دارم.

اولین رابطه من با ایران به سال ۱۹۷۴ بر میگردد. من در تهران به عنوان یک دیپلمات برای چهل روز مستقر شدم. بعضی‌‌ها را می‌شناختم اما هیچ چیز را تشخیص نمی‌دادم چون تحولات عظیمی‌ رخ داده بود. در آن زمان هیچگاه این برجهای عظیم مسکونی را ندیدم. این جامعه تبدیل به جامعه بسیار شلوغ اما پر جنب و جوشی شده است.

بعد از آن به عنوان معاون وزیر در سال ۲۰۰۰ ایران را بازدید کردم. و این سومین سفر من به ایران اما اولین بازدید تحت عنوان مدیر کل سازمان ملل میباشد که بسیار معنی‌ دار است.

همانطور که گفتم من واقعاً مایل بودم این ملاقات را با شما در یک کافه یا جای دیگر غیر از این مکان ثابت داشته باشم، تا بتوانیم تبادل نظر وسیع تری داشته باشیم.

بگذارید با ابراز اندوه عمیق خود برای همه قربانیان زلزله اخیر در مناطق شمال غربی ایران آغاز کنم. به شما ابراز تسلیت می‌کنم. مدیر محلی من و کارشناسان کاهش ریسک فجایع، از مناطق زلزله زده بازدید کردند. سازمان ملل متحد مثل همیشه آماده کمک به مردم شماست.

خانم‌ها و آقایان،

اجازه بدهید با شما رک صحبت کنم. زمانی‌ که تصمیم به آمدن گرفتم، افراد بسیاری به من نصیحت کردند و پرسیدند چرا می‌خواهید به آنجا بروید؟ آن کشور مشکلات بسیار دارد، چرا رفتن خود را متوقف نمیکنید؟ اما میدانید، من فکر کردم، به عنوان دبیر کل، و از آنجا که معتقد به قدرت تامل و دیپلماسی هستم، مسئولیت بازدید همه کشور‌های سازمان ملل متحد را دارم.

به علاوه، در این اجلاس کشور‌های غیر متعهد، ۱۲۰ کشور مشارکت میکنند و این فرصت بزرگی‌ برای تامل من با نه تنها ایرانیان بلکه با رهبران بسیاری از کشور‌ها خواهد بود. در واقع من با افراد زیادی ملاقات کرده‌ام و فردا هم رهبران بسیار دیگری را میبینم.

من معتقد به ابراز نگرانی‌ها به صورت مستقیم و پیدا کردن راه کار برای حتی سخت‌ترین چالش‌ها هستم.

من به ارزش‌های سازمان ملل متحد باور دارم.

به این دلیل است که اینجا هستم و از من توسط مردم و دولت ایران و نیز از طرف اعضای جنبش غیر متعهد، بسیار قدر دانی‌ شده است. این باعث میشود که از حضور در اینجا خوشحال باشم.

من نیز یک حس قوی دارم که مردم ایران میدانند که دوست دارند چه نوع جامعه‌ای را بسازند. مایل بودم بیایم تا شما را تشویق کنم، و بدانم آرزوهای شما چیست و چگونه سازمان ملل متحد میتواند با شما همکاری کند.

من خیلی‌ استقبال می‌کنم از اینکه به طور مستقیم و فردی کشوری را میبینم که از چهره‌های برجسته در زمینه اگاهیهای جهانی‌ است.

فرهنگ و سنت‌های هنری فارسی‌ برای قرن‌ها و صدها و هزاران سال، بشریت را غنی کرده اند. اشعار شما در تصاویر و عمق آن بی‌ نظیر میباشند. در واقع دیروز مدیر محل من خانم ویدال به من می‌گفتند که چقدر تحت تاثیر زبان هنری فارسی‌ قرار گرفته است. زبان فارسی خود یک شعر است و هر کس و هرجا کسی‌ به زبان فارسی صحبت می‌کند، همانند شعر میماند. من هم (حرف ایشان را) قبول دارم. شگفتی‌های معماری شما مردم را پر از حیرت کرده، از کاشفان قدیم گرفته تا مسافران امروز.

ایرانیان به درستی‌ به این دستاوردها افتخار میکنند.

به عنوان یکی‌ از اعضای موسس سازمان ملل متحد، ایران نیز تاریخچه طولانی با سازمان ملل متحد داشته است. در طی‌ سالها ما با هم روی بسیاری از نگرانی‌‌ها کار کرده ایم. و من خیلی‌ تحت تاثیر قرار گرفته‌ام که یکی‌ از موسسات شما ۳۵۰ سال دیگری ۱۲۰ سال سابقه آکادمیک دارند.

امروز ما با چشم انداز جهانی‌ پر چالشی مواجه هستیم. بحران طولانی‌ اقتصادی در سراسر جهان، بحرانهای شغلی‌، تغییرات آب و هوایی و موج افزایشی‌ عدم تحمل.

یک وجه مشترک در میان همه راهکارهای متفاوت پیشروی وجود دارد : الزام به همکاری بین‌المللی موثر تر.

لازم است هر کشوری منافع ملی‌ خود را در داخل منافع جهانی‌ مشاهده کند. زمانی‌ که رهبران ملی‌ و مردم تنها به منافع ملی‌ خود میپردازد، نمیتوان انتظار داشت که جامعه بین‌الملل به طور یکسان به توسعه و رفاهیت برسد. لازم داریم که هر کشور بهترین تلاش خود را برای نگرانی‌‌ها و رفاهیات جهانی‌ به کار گیرد.

اینجا در ایران، فقر و مرگ و میر مادران و نوزادان پایین است، این خیلی‌ خوب می‌باشد. سواد دختران بالاست. زنان امروزه بیش از نیمی از دانشجویان دانشگاه‌های ایران را تشکیل میدهند و این فوق‌العاده است. این روند باید ادامه پیدا کند تا زنان وارد محدوده هرچه گسترده تری از حرفه‌ها و رشته‌های مطالعاتی شوند. ما میخواهیم این موضوع را از طریق تبادل نظر به بحث بگذاریم اما هنوز باید در زمینه‌های بسیاری در مورد زنان فعالیت بیشتر کنیم.

در معنای گسترده تر، به عقیده من، ایران از تمرکز کامل روی فعالیت جامعه مدنی، سود خواهد برد.

مسلما آزاد کردن پتانسیل جامعه مدنی به معنی پذیرش تنوع دیدگاه‌های آن است حتی زمانی‌ که این دیدگاه‌ها برای مقامات چالش بر انگیز باشند. فعالیت اجتماعی و منتقدین هیچگاه نباید با امنیت ملی‌ تلفیق شده و به عنوان تهدید برای جامعه یا دولت دیده شوند.

من در کشوری بزرگ شدم که گذار به دموکراسی در طی‌ یک دوره بسیار آشفته شکل گرفته. ما برای ۲ سال کامل زیر دیکتاتوری نظامی بودیم اما قبل و حتی بعد از آن آشفتگی‌های اجتماعی و سیاسی بسیاری وجود داشتند. بهانه همه سیاستمداران و منتقدین این بود که این برای امنیت ملی‌ مفید نیست. بنابرین همیشه سعی‌ کردند که انگیزه‌های اجتماعی و جامعه مدنی را با اولویت‌های امنیت ملی‌ شناسایی کنند. من فکر می‌کنم آنها را نباید با امنیت ملی‌ متناقض دانست.

میدانم که وضعیت اقتصادی در خط مقدم نگرانی‌‌ها می‌باشد؛ افزایش قیمتها، کاهش فرصت‌های اقتصادی، کمبود شغل. میدانم که این دارد به جوانان ضربه سختی را وارد می‌آورد.

گسترش فرصت‌ها برای جوانان یک ضروریت نسلی است.

این مخصوصاً در مورد کشور‌هایی‌ مثل ایران صدق می‌کند که با ۶۰% جمعیت زیر ۳۰ سال، یکی‌ از جوان‌ترین جمعیت‌های دنیا را دارد . بنابرین شما مردم بسیار جوانی‌ به طور متوسط هستید.

شما هم چنین یک جامعه خیلی‌ شبکه‌ای هستید. بیش از نیمی از جمعیت شما از اینترنت استفاده می‌کند که باز هم توسط جوانان راهبری میشود.

از طریق آزادی و ایجاد فضا، مردم جوان ایران میتوانند موتور اولیه کشور برای رسیدن به پیشرفت و مقام باشند.

اساتید برجسته،

رهبران جوان،

خانم‌ها و آقایان،

برای ساختن آینده‌ای مملو از فرصت و امید برای همه مردم ایران، باید به مسائل مهمی‌ رسیدگی شود و به ارزش‌های جهانی‌ احترام گذاشته شود.

سازمان ملل متحد و جامعه بین‌الملل کاملا از مردم ایران در مبارزات طولانی خود برای دموکراسی و حقوق بشر پشتیبانی می‌کند.

اولین منشور حقوق بشر توسط کورش ۲۵۰۰ سال پیش نوشته شد. این بسیار ستودنیست و باید به آن افتخار کنید.

امروز دانشمندان ایرانی خود، مکتب غنی و کسرت گرایی از تفسیر و اجرای قانون ارائه میدهند و من ایران را به دادن فضای بیشتری برای دیدگاه‌های متفاوت و مختلف برای بحث‌های عمومی‌، تشویق می‌کنم.

کشور‌های بسیار دیگری با مکتبهای قوی اسلامی مسیر تطابق با استاندارد‌های بین‌المللی را پیدا کرده اند، برای مثال در مورد تنبیه بدنی یا اعدام، و در عین حال به هویت و ارزش‌های اسلامی خود وفادار مانده‌اند.

من از تلاش‌های قوه قضاییه ایران برای جلوگیری از اعدام مجرمین نوجوان استقبال می‌کنم. اما تشویق می‌کنم که گامهای بیشتری برای محدود کردن و حتی حذف اعدام در اجرای قانون و عمل برداشته شود.

چالش‌های حقوق بشری بسیار دیگری در زمینه حقوق مدنی و سیاسی، محاکمه قانونی‌ و تبعیض بر علیه زنان و اقلیت‌ها هنوز باقی‌ می‌مانند.

محدودیت‌ها در زمینه آزادی بیان و سرکوب فعالیت‌های اجتماعی تنها موجب عقب افتادگی توسعه میشوند و بذر بی‌ثباتی را میافکنند.

علل خصوص مهم می‌باشد که صدای مردم ایران طی‌ انتخابات آتی سال آینده شنیده شود.

برای این است که من در طی‌ بازدیدم، مقامت را دعوت به آزاد کردن رهبران اپوزیسیون، مدافعین حقوق بشر، خبر نگاران و فعالین اجتماعی کردم تا زمینه آزادی بیان و بحث باز فراهم گردد.

من همچنین دعوت کردم که ایران با مکانیزم‌های حقوق بشری سازمان ملل متحد همکاری خود را به خصوص با گزارشگر ویژه تقویت کند. من این موضوع را با رهبر شما نیز در میان گذاشتم.

خانم‌ها و آقایان،

مسائل جدی ای پیرامون موارد هسته ای نیز باقی‌ میمانند.

منافع ایران ایجاب می‌کند که گامهای محکم برای ایجاد اعتماد بین‌المللی در جهت ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته‌ای برداشته شود. 

برای این است که من ایران را دعوت کردم تا به عنوان کشور عضو سازمان ملل متحد و عضو عهد نامه عدم گسترش سلاح‌های هسته ای، ان پی‌ تی‌، مسئولیت‌های خود را به اجرا بگذارد و قطعنامه‌های مربوطه شورای امنیت را اجرا کند.

و من از همه کشورهای منطقهٔ دعوت می‌کنم که نیاز به حل این وضعیت را از طریق ابزار دیپلماتیک و صلح جویانه ، به رسمیت بشناسند. من این راه با دکتر علی‌ اردشیر لاریجانی و علی‌ اکبر صالحی وزیر امور خارجه نیز دیروز و امروز در میان گذاشتم. آنها هر دو اطمینان خاطر دادند که در مورد چشم انداز مذاکرات خوشبین میباشند.

اظهارات تحریک آمیز و التهاب بر انگیز باید با تمام ابزار و از طرف همه اجتناب شود.

بر طبق منشور سازمان ملل، همه کشور‌های عضو به طور روشن موظفند که از تهدید یا استفاده از زور علیه استقلال ارضی یا سیاسی دیگر کشور‌ها خود داری کنند.

هر کشوری مسول است که حد اکثر محدودیت‌ها را اعمال کند و از هرگونه رفتار خصومت آمیز که موجب بروز تنش و پیچیدگی‌‌های بیشتر در راه دستیابی به صلح میشود، خود داری کند.

بگذارید یاد آور شویم که خود ایران بود که ۳۸ سال پیش پیشنهاد استقرار ناحیه عاری از سلاح اتمی‌ در خاور میانه مطرح کرد.

تلاش‌ها برای رسیدن به خاور میانه‌ای عاری از سلاح هسته‌ای و دیگر سلاح‌های کشتار جمعی‌ در حال حاضر در حال اجرا هستند. من نماینده ویژه‌ا‌ی منصوب کردم و ایشان دارند تلاش سخت میکنند تا این جلسه تا پایان ماه شکل گیرد. این فرصتی منحصر برای همه کشور‌های منطقهٔ خواهد بود تا به طور سازنده به مشکلات امنیتی مشترک خود در سطح برابر رسیدگی کنند.

این به وضوح در راستای منافع همه کشورهاست و هدفیست که از ارزش مهمی‌ برای پیگیری برخوردار است.

خانم‌ها و آقایان،

من باور دارم که ما میتوانیم در مورد همه این چالش‌ها و بیش از آن پیشرفت کنیم.

مسئولیت جمعی‌ ما این است که پل‌هایی‌ برای درک متقابل بسازیم. این رکن اصلی‌ اتحاد تمدنها می‌باشد و اقدامیست از طرف سازمان ملل متحد، اقدامیست که از خود ایران از طریق گفتمان بین تمدنها الهام گرفته. این پیشنهادیست که کشور شما ارائه کرده. همه ملت‌ها باید به آن فراخوان بالاتر وفا دار باشند.

به یاد دارم که زمانی‌ که به عنوان رئیس پرسنل ریاست اجلاس عمومی‌ در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ – درست بعد از ۱۱ سپتامبر – کار می‌کردم، این گفتمان بین تمدن‌ها در اجلاس عمومی‌ سازمان ملل برگزار شد. و این یک جلسه بسیار مهم، پر معنا و سازنده اجلاس عمومی‌ در آن زمان بعد از ۱۱ سپتامبر بود.

همانطور که میدانید مساله دیگری وجود دارد؛ اجلاس عمومی‌ سازمان ملل، انکار هولوکاست را محکوم کرده است. یهودی ستیزی در قرن بیست و یکم جایگاهی‌ ندارد. به همین ترتیب اسلام هراسی، یک واژه جدید برای یک پدیده‌ای قدیمیست، و به همان اندازه توهین آمیز است.

هنگامی که رهبران یا مردم عادی چنین احساساتی را بیان میکنند، خود را تقلیل میدهند. هنگامی که نهاد‌های آکادمیک یا اتاق‌های فکر از شبه دانشمندان حمایت میکنند، به اصول خود خیانت کرده اند.

اساتید برجسته،

رهبران جوان،

خانم‌ها و آقایان،

هدف من امروز این است که روی هزینه مسیر کنونی ایران، چه در داخل و چه در عرصهٔ بین الملل، تاکید کنم.

هر کشوری که خود را در تقابل با جامعه بین الملل قرار دهد، کشوریست که سرمایه گذاری بسی‌ مورد نیاز را به خود انکار کرده و خود را از جریان پیشرفت مشترک منزوی کرده است.

هر کشوری که خود را در تقابل با خود قرار دهد، خود را از نیرو وحسن نیّت مردم خود محروم کرده و فضا را برای بی‌ ثباتی آینده می‌چیند.

من درک می‌کنم که ایران از دست بازیگران بیرونی در معرض رنج قرار گرفته است. شما جنگ وحشتناکی را با هسایه خود متحمل شدید. شما احساس کردید که بی‌ جهت تک افتادید.

اما از طرفی‌ دیگر من میدانم که شما میتوانید از مشکلات کنونی عبور کنید و آینده بهتری را بسازید.

در تالار ورودی سازمان ملل یک فرش با شکوه وجود دارد – فکر می‌کنم بزرگترین فرشی باشد که سازمان ملل دارد – که زینت دیوار سازمال ملل شده و هدیه ایست از طرف مردم ایران.

در طول آن کلام شگفت انگیز شاعر بزرگ فارسی‌ سعدی نوشته شده که آن را می‌خوانم:

بنی آدم اعضای یک پیکرند /که در آفرینش ز یک گوهرند/ چو عضوی به درد آورد روزگار/دگر عضوها را نماند قرار/تو کز محنت دیگران بی غمی/نشاید که نامت نهند آدمی

این توصیه عاقلانه امروز از همان اهمیتی برخوردار است که ۸۰۰ سال پیش که نوشته شده بود از آن برخوردار بود.

یک چیزی که خیلی‌ به آن افتخار می‌کنم این است که دولت ایران رسمی‌ را به وجود آورده که فرش‌های زیبای بافته شده‌ای از تصویر مدیر کل‌های سازمان ملل متحد فراهم می‌کند، از تریجیو لای گرفته تا خود بنده. و من همیشه وقتی‌ این تصویر خودم را میبینم بسیار افتخار می‌کنم. به نظر خیلی‌ خوش تیپ تر از آن چه هستم میاید. و من واقعاً از شما برای این هدیه زیبا تشکر می‌کنم. این هدیه برای من نیست بلکه به سازمان ملل متحد است. تا زمانی‌ که سازمان ملل متحد وجود خواهد داشت آنجا خواهد ماند و من از شما بسیار تشکر می‌کنم.

باز هم اگر اجازه دهید کلام شاعر سعدی را نقل قول می‌کنم. این کلام به من انگیزه میدهند که در کنار همه کسانی‌ که به دنبال عدالت بیشتر، فرصت بیشتر و نقش بزرگتری در ترسیم سرنوشت خود دارند، بایستم.

خانم‌ها و آقایان،

اجازه دهید که همه ما، بیش از همه، سهم سازنده‌ای در راهکار یابی‌ برای مشکلات جهان در چنین زمانی‌ مملو از چالشهای عمیق و تغییرات، داشته باشیم.

از توجه شما متشکرم. از شما ممنونم. 

http://www.un.org/apps/news/infocus/sgspeeches/statments_full.asp?statID=1635

 

 

 

 

 

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *