نماهنگ ایران – تصنیف عارف قزوینی

این تصنیف را ملک الشعرای بهار در سال ۱۲۹۷ در جریان جنگ جهانی اول و هنگامی که میهن‌مان، به وسیله‌ی لشکریان روس و عثمانی احاطه شده بود، سرود.
ایران،هنگام کار است
برخیز و ببین
ایران،بختت در انتظار است
از پا منشین
ایران، از جور فراوان
هر گوشه شوری به پاست
خونها شده پامال
آزادیش خون‌بهاست
خدا ز درد و غم رهاند ما را
خدا به کام دل رساند ما را
دور جهان نگر که چه با ما خواهد کرد
حب وطن نگر که چه غوغا خواهد کرد
آه چه محنت ها که کشیدیم ایران
آه به کام دل نرسیدیم جز غم ندیدیم ایران
خدا ز درد و غم رهاند ما را
خدا به کام دل رساند ما را
تا کی به دل جوانی نکنم، به عادت پیران
جامی بده به یاد وطنم، سلامت ایران…ایران
تا ز دل بر کشم نعره آزادی
آه چه محنت ها که کشیدیم ایران
آه به کام دل نرسیدیم، جز غم ندیدیم ایران
پاینده ایران